12 oktober was een drukke zaterdag

Zaterdag 12 oktober was het een drukke dag in de Lindenhof in Odijk.
In de ochtend kwamen ruim 130 jonge volleyballers met hun ouders naar Odijk voor het 2e CMV toernooi.
VC Kromme Rijn en Cito organiseerden net als 2 jaar geleden in Odijk (vorig jaar was het in Zeist) het toernooi voor beginnende volleyballers, waarbij ze op hun eigen niveau tegen verschillende clubs uit de regio hun training in de praktijk kunnen brengen. Het was weer een gezellige ochtend waarbij de lokale EHBO gelukkig niet in actie hoefde te komen. Alle vrijwilligers en het Sporthuis bedankt voor de gezellig ochtend!

In de middag volgden de Nevobo-wedstrijden. Allereerst waren het N4-, N5- en JC1-team aan de beurt.
N4 en N5 moesten helaas de winst aan de bezoekers laten. Ze verloren allebei met 1-2.
JC1 speelde een goede wedstrijd, en hoewel het dichtbij elkaar bleef wonnen ze toch overtuigend met 4-0.

Om 15u00 was het de beurt aan JB en Heren1.
JB speelde tegen Go’97 JB 1. Een team met best grote jongens. Het was een spannende wedstrijd, waarbij de eerste 2 sets naar het bezoekende team gingen.
Maar daarna hebben de jongens van VC Kromme Rijn de boel omgedraaid en hebben ze door de 3e en 4e set te winnen er een 5e set uitgehaald.
En omdat ze deze ook wonnen, waren de meeste punten voor hen.

Heren 1 trad aan tegen Vives IJsselstein. Dat bleek een team bestaande uit routiniers die alle facetten van het spel beheersen. Heren 1 had er de handen vol aan en met name moeite met de eigen verdediging. En ook de aanvallers van de thuisploeg konden het gat in de verdediging van Vives moeizaam vinden. Alleen de 4e set werd gewonnen, en dus moest genoegen worden genomen met een eindstand van 1-3.

Alleen winst voor dames 1 van VC Kromme Rijn

Zaterdag 23 maart speelden 5 teams van VC Kromme Rijn een wedstrijd in de Nevobo-competitie. Helaas lukte het alleen dames 1 om te winnen.
Zij speelden in Zeist tegen CITO en begonnen voortvarend. De eerste punten waren voor VC Kromme Rijn. Maar CITO deed ook mee en kwam dichterbij. Maar toch won VCKR de eerste set, met 25-17. De tweede set, altijd een moeilijke voor de dames, was spannender. Het ging tot het eind gelijk op. Uiteindelijk werd het 29-27 voor VCKR, die ook de laatste 2 sets wonnen en zo met 4-0 de wedstrijd hadden gewonnen.
Dames 2 speelde in Amersfoort en verlood met 4-0 van Forza Hoogland.
Bij de jeugd speelden de JC2-, MC1- en N5-teams ook een uitwedstrijd, maar helaas gingen die met resp. 1-3, 1-3 en 0-3 verloren.

Winst voor 2 teams!

Op zaterdag speelden 2 Nevobo-teams hun wedstrijd. Het jongens C1-team mocht naar Geldermalsen en ze speelden daar een hele goed wedstrijd. De eerste 3 sets was het enorm spannend, maar het lukte VC Kromme Rijn steeds om de set te winnen.
De laatste set moest de tegenstander toegeven, en zo gingen de jongens van VC Kromme Rijn met een 4-0 winst naar huis. En nog beter staan ze nog bovenaan in de ranglijst van hun poule.

Dames 1 mocht naar Utrecht voor een wedstrijd tegen de studenten van Protos, dames 10 was hun tegenstander

De dames van VC Kromme Rijn hadden wat moeite om op gang te komen, en verloren daardoor de eerste set. Maar in de 2e set begon het te lopen en lukte ze het om alle volgende sets te winnen.
Zo gingen ze met een 3-1 winst naar huis.

Heren verliezen, Dames 2 wint met gemak

Afgelopen week speelden de mannen van volleybalclub VC Kromme Rijn, op woensdag, in
Kockengen tegen Cratos. De dames gingen vrijdagavond naar Limes in Leidsche Rijn.
De heren gingen als koploper naar de uitwedstrijd maar konden die positie niet
handhaven. Na nipte winst 25-23 van de 1e set ging het minder qua spel.
Spelverdeler Peter kreeg niet meer de juiste ballen om de aanvallers in stelling te
brengen. Het vervolg van de wedstrijd was dan ook moeizaam. Het spelsysteem 5-1
werd omgezet naar 4-2 maar ook dit mocht niet baten. Met de setstanden 25-22, 27-
25 en 25-23 bleek hoe spannend de wedstrijd was maar trokken de Odijkenaren wel
aan het kortste eind. Ze staan nu 3e in de ranglijst.

Dames 2 had povere tegenstand van de Utrechtse dames van Limes. De controle
was de hele wedstrijd in handen. De spelverdeelsters konden de
aanvalsters uitstekend bedienen, met een ruime 4-0 winst tot gevolg.

Door: Wouter Goes

MIX-4 is kampioen in de Zeister Volleybal Competitie

De ZVC teams speelden afgelopen week de
laatste competitieronde van het voorjaarseizoen. Er werd 1 team kampioen.

Woensdagavond kon team Gemengd–4 het kampioenschap vieren. Na een
welverdiende 2–1 zege in Driebergen tegen directe concurrent Spirit–2 kon de
kampioensbal van de Mix–B–poule in ontvangst worden genomen.
In de gemengd-A-poule waren de resultaten wisselend. Het 2e team is met gelijk
puntenaantal geëindigd als Spirit-1 maar moesten de titel op spelpunten uit handen
geven. De gemengde teams 1 &  3 hebben resp. de 5 e en 6 e plaats behaald.
Het dames- en het herenteam streden beiden om de 2e plaats in de eindstand. Dat
lukte de heren wel dankzij een 2–1 overwinning op De Treffers. De dames verloren
met dezelfde cijfers en zijn daardoor als 3 e geëindigd.
Het vizier gaat vanaf nu naar het volgend seizoen. De teams hebben plaats voor
versterkingen. Belangstellenden kunnen de rest van het seizoen gratis komen
meetrainen. Kijk hier voor trainingstijden en overige informatie.

Knappe winst Volleyballers VC Kromme Rijn

Afgelopen donderdag speelde ons Nevobo-heren-team in Odijk tegen
Bourgondië uit Wijk bij Duurstede. Het werd een razend spannende clash met als
resultaat de tweede wedstrijdwinst van het seizoen.
De gasten stoomden uit de startblokken met een 9-0 voorsprong waarmee ze
snel de 1e set binnen hadden. Halverwege de 2e set kwam de ommekeer. De
irritaties bij de mannen uit Wijk bij Duurstede begon op te lopen, nadat VCKR setwinst met 25-23
behaalde.
In set 3 waren ze nog steeds van slag en die ging met 25-11 naar de
thuisploeg. Set 4 ging terecht naar Wijk bij Duurstede waardoor een beslissende 5e set
noodzakelijk was. VCKR pakte direct een kleine voorsprong en wist die vast te
houden tot 15-12 set-en wedstrijdwinst.
Het beslissende punt werd door uitblinker
Yvo gescoord met een luidruchtige vreugdekreet.

Deze teamprestatie smaakt naar meer.

Zaterdag mag het team naar Limes in De Meern.

Contact

Heb je ook zin om te komen volleyballen? Of ben je benieuwd of volleybal iets voor jou is? Naast dat het een volleybalvereniging is, is VC Kromme Rijn ook een gezellige vereniging waar je je al snel bij de andere leden thuis zult voelen. Natuurlijk kun je ook direct contact opnemen met een van de bestuursleden via secretaris@vckrommerijn.nl. 

Of voer onderstaand contactformulier in.

23 oktober, dames en heren wedstrijden

De teams van volleybalvereniging VC Kromme Rijn speelde afgelopen week de
wedstrijden buiten Odijk. De dames in Utrecht. De heren in Doorn.
De dames in de Nevobo competitie mochten in stadion Galgenwaard tegen het 14 e
team van VV Utrecht. In het begin van de wedstrijd kregen de dames nauwelijks
tegenspel. Na winst van set 1, 2 en 3 was de concentratie weg en werd set 4 met 25-
21 verloren. De dames draaien keurig mee in de kop van de ranglijst.
De VCKR heren in de Nevobo competitie konden in hun wedstrijd tegen Enervo géén
set pakken. De Doornaren zijn geduchte concurrenten voor het kampioenschap in de
2 e klasse. Alleen in de 2 e set kwam VCKR nog tot 20 punten. De hoop op betere
kansen is aanstaande. De komende weken spelen ze tegen het “rechter-rijtje”.
Donderdagavond was de wedstrijd van Gemengd 1 tegen Yumbo in de Zeister
Volleybal Competitie. Een vermakelijk strijd werd met 3–0 gewonnen door VCKR.

(Door Wouter Goes)

VC KrommeRijn Meisjes A -VOC-Maarssen

(tekst: Frank van den Broek, foto’s: Chantal van Wezel)

Je wordt niet iedere dag samen met je vriendinnen kampioen in je volleybalcompetitie. Maar zaterdag 14 mei 2022 gebeurde dat voor ‘ons’ wèl! Meisjes A van VCK stond al voor het begin van de wedstrijd zó ver voor op nummer twee dat een kampioenschap al zeker was. De meiden wisten het toen nog niet, maar de NEVOBO-medailles en een heuse kampioensschaal waren al in huis om door onze voorzitter uitgereikt te worden.

Maar tegenstander VOC-Maarssen was niet van plan om roemloos tegen VCK ten onder te gaan. De hele wedstrijd bleven ze voor ieder punt spelen, waardoor het een aantrekkelijke en spannende wedstrijd werd. Vol vertrouwen serveerden ze dan ook hun eerste bal strak over het net, waardoor Libby met een duikbeweging de bal in één keer over het net terug moest spelen, waarmee ze VOC volledig verraste. Het eerste punt voor ons was al binnen! Toen de bal in de volgende servicebeurt terugkwam bij VCK werd er netjes in drieën gespeeld en Madelief smashte op mid direct een punt binnen. Maar toen ze daarna moest serveren ging het even mis. Na een wat rommelige periode kwam VOC tot 3-3 terug, maar Mille smashte diagonaal precies in het hoekje. De weg naar boven was weer gevonden.

 

Mensen die mijn wedstrijdverslagen wel eens lezen, weten dat ik thuis een bordje op de WC heb hangen waarop staat: “De service is de eerste aanval”. En Mille begrijpt dat: ze serveerde diep (punt) en daarna kort (weer een punt). Toen dacht ze: laat ik eens ‘hoog’ en ‘laag’ uitproberen, waarbij de hoge bal tegen het plafond kwam. Niet erg, ze had ons naar een 9-4 voorsprong geserveerd. En toen ging de VCK-trukendoos open: Kiki legde een heel leep balletje in het midden neer, net achter het blok, en Maud smashte in de brievenbus van een tweemansblok. VOC probeerde werkelijk àlles, maar kwam er niet doorheen.

En toen ging Maud serveren.
Ik zat naast haar moeder Ester op de tribune, en die begon steeds trotser naar haar dochter te kijken, nadat de tegenstander na vier services van Maud precies twee keer één hand voor korte tijd tegen de bal aan had weten te krijgen: twee halve aces en twee hele. Toen Ester al wijzend naar de hoek riep: “Nu hier, Maud!” serveerde Maud de bal buiten het veld. Ik onthield me van woedende blikken naar Ester, maar ik zei wel dat ze dit moment zou kunnen teruglezen in het wedstrijdverslag. Bij deze, dan.

Als ik één minder puntje zou mogen noemen over het spel van VCK, dan is het dat ze soms te lief zijn. Het zijn net twee Britse heren die tegelijkertijd achteraan willen sluiten in een honderd meter lange queue voor de dubbeldekker: de een zegt “Gaat u maar voor!” En de ander: “Nee, na u.” In het volleybal stuitert een bal dan tussen twee speelster in. Maar Kiki vond dat mooi genoeg geweest en nam de tweede bal over, gaf een goede set-up en zo wonnen we de rally. Met 23-11 op het bord was VOC kansloos en deze set ging na een op maat opgezette smash van Libby dan ook roemvol naar VCK.
En als u zich afvraagt: wie zette al die ballen dan zo mooi op? Dat was spelverdeelster Siri, de stille kracht achter de linies. Als VCK zich liet verleiden tot pingpongen over het net was VOC misschien wel de sterkste partij, maar als de pass netjes bij Siri terecht kwam, kwam er een soort rust in het veld: iedereen wist waar ze moesten staan en Siri zette op: op buiten, op midden en zelfs achterover. Punt. Punt. Punt! Chapeau!
Kiki keek aan het begin van de tweede set eens omhoog naar de tribune. Wie zaten daar allemaal? Het zat echt helemaal vol met enthousiast juichende mensen, zelf met paarse pompons om onze kampioenen aan te moedigen.

Janne was in deze set de spelverdeelster, en deze afwisseling was misschien wennen voor onze speelsters want ze leken de bal nog steeds naar Siri te willen spelen. Maar dat was wat ongemakkelijk want die zat op de reservebank! Op een gegeven moment besloot Janne de bal dan maar vlak voor de muur tussen de bankspeelsters vandaan te halen en in één keer over het net te spelen. Met deze verrassingsaanval scoorde ze een broodnodig punt, want het was 5 tegen 5! Op een 7-8 achterstand nam Nikki een time-out; zij wil niet achter staan! En door deze geslaagde time-out kantelde de wedstrijd. Ik denk dat Ten Hag ook dolgraag zulke time-outs zou willen hebben.
En als het goed gaat, gaat alles goed. Mille serveerde tegen de bovenkant van het net, en de bal maakte een gelukkig rolletje over de netrand: een ace. Wisselspeelster Tabitha, inmiddels warmgespeeld, sprong even later boven het blok uit en smashte een broodnodig punt. Het was daarmee 16 tegen 16. Geven die Maarssenaren dan nooit op?

Nikki nam een time-out, en het effect was direct zichtbaar. De pass kwam netjes bij Janne, die een prachtige set-up op Maud gaf. Kaboem! Dat was het startsignaal voor de eindsprint van VCK. Ineens gingen de rally’s weer onze kant op, kon Tabitha een leep tikkie over het blok geven en kon Maud het zelf uitserveren met een harde ace, halve ace, floater ace en een ace in het hoekje (zonder dat Ester dat had gevraagd).
Nikki heeft meer lef dan Ten Hag, die per wedstrijd toch graag vasthoudt aan het spelen met één systeem. Nikki liet Siri in de derde set weer spelverdelen maar zette spelverdeelster Janne doodleuk in de aanval. Kan dat wel? Jazeker: de allereerste set-up uit de wedstrijd ging naar Janne en ze scoorde direct een punt. Daarna kwam VOC zoals vaker weer in de wedstrijd. In ieder minder deel van de wedstrijd was er wel één Krommerijn-speelster die besloot: “This is my time to shine!” Nu was het Nicole die links in het veld een bal netjes omhoog speelde en vervolgens over rechts zelf een punt maakte. De stand was weer gelijk! Een groot deel van de goede ballen van VOC kwamen van één dame, nummer 67, die netjes in drieën speelde als passer, spelverdeelster of aanvalster. Alleen als ze zeker wist dat het een punt zou worden, prikte ze hem over het net. Maar Iris liet zich niet verrassen, vanaf linksachter speelde ze de bal keihard onderhands naar Siri, die wonder boven wonder nog een set-up kon geven. Dit was voor het eerst in 20 jaar volleybal-kijken dat ik een eerste-tempo pass zag. Nicole serveerde vervolgens een ace en nog een halve ace, en VCK pakte het winnende punt in een lange rally. VOC begon te breken. Ze kwamen nog op 18 punten maar serveerden toen in het net waardoor VCK op 25 kwam. Drie sets gewonnen, op naar de laatste!
Niels kwam kijken of hij nog wat moest inbrengen in de wedstrijd, maar zag dat de meiden zo sterk bezig waren dat hij met rust en vertrouwen op de bank kon blijven zitten. Op de tribune gingen de gesprekken inmiddels over de festiviteiten na de wedstrijd en zelfs al over het volgende seizoen, en ook in het veld werden de speelsters zich bewust van het historische belang van dit moment. Het werd daardoor erg rommelig. Siri begon de vierde set met een ace, maar het volgende punt ging verloren. Ook Mille bleef in de wedstrijd en serveerde een ace, maar opnieuw ging het volgende punt verloren. Iris haalde prachtig (net als Janne even daarvoor) een pass van de spelersbank af, maar de punten gingen weer via de A12 en de A2 richting Maarssen: we stonden 7:10 àchter!
Dit is, achteraf gezien, het moment waarop Libby opstond. Ze gaf eerst een mooie pass, kreeg een prachtige set-up van Siri terug, en sprong in haar aanloop boven het blok uit. Een indrukwekkende smash was het gevolg. Siri maakte een paar aces, en als ze na een gewone service soms niet op tijd bij de pass kon komen, nam Mille het perfect over. We kwamen terug tot 12 tegen 14 en twee aanvallen van Libby later zelfs tot 14 gelijk!
Onze eigen Ten Hag (ik bedoel Nikki) had nog één truc in haar doos: een dubbele wissel: Madelief voor Tabitha en Janne voor Siri. De wisselspeelsters speelden direct de hoofdrol in het volgende punt: Madelief speelde een bal achterover vanaf de achterlijn en Janne speelde hem weer achterover over het net. Punt.
Op 19 tegen 16 voor VCK leek ook de vierde set in de pocket. De meiden klapten en zongen “2-4-6”! Libby smashte weer fraai in. Nog 5! Maar VOC bleef leuk spelen en de volgende rally eindigde in hun voordeel. Het publiek klapte ook voor VOC.
Maar vijf knappe punten later was het duidelijk dat er maar één team de beste was, en dat was Meisjes A van VC Krommerijn: ook de vierde set werd met overtuiging gewonnen.
Trots maar bescheiden namen onze kampioenen de NEVOBO-medailles in ontvangst uit handen van onze voorzitter, Anne-Gerdien. Uit handen van moeders Ester en Chantal kregen ze namens alle ouders een grote chocolademedaille en een roos. Als klap op de vuurpijl kreeg Janne, als aanvoerster, de schaal uit handen van onze voorzitter. Hoera! Scheids Chantal maakte een foto van het hele team met Nikki en Niels als begeleiders.

 

 

Wat is het toch fijn om deel uit te mogen maken van deze volleybal-familie.